I Kor. 13,12

 Jako dziecko, byłem zafascynowany kalejdoskopem, który zrobiliśmy z pudełka po butach. Wiesz jak się to robi , kolorowe papierki po cukierkach przymocowane do pokrywy, aby dały światło, i mały otwór na końcu do patrzenia. To było prymitywne, ale efektowne.

“Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby we zagadce, ale wówczas twarzą w twarz”

I Kor. 13,12

Kiedy Mojżesz wszedł na górę na spotkanie z Bogiem “prawdziwą postać Pana oglądał on”.                                                                               IV Mojż. 12,8

Chrześcijanie są przemieniani, “My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jakby w zwierciadle chwalę Pana, zostajemy przemienieni i w ten sam obraz , z chwały w chwałę , jak to sprawia Pan, który jest Duchem.”               II Kor. 3,18

“Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na ci patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o słowie Żywota.”

I Jana 1,1

Jak cudownie jest zobaczyć Jezusa. W Indiach wielu miało wizję Jezusa stojącego na platformie, za mówcą. Jakie to cudowne gdy oczy ślepych otwierają się by widzieć Jezusa. Ci dwaj niewidomi wołający do Jezusa “synu Dawida, zmiłuj się nade mną” Oni nie tylko zaczęli widzieć, i po raz pierwszy zobaczyli chwałę Bożego stworzenia, ale i po raz pierwszy zobaczyli Jezusa, Syna Bożego.

“W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim

i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię”                                          Iz. 6,1

Gdy badamy diament pod światłem, błyszczy i migoce promieniami lśniącego światła. Gdy patrzymy na Słowo Boże, ono objawia coś z chwały Chrystusa.